Yani yapılması gerekeni yapmalarına karşın başarı neden gelmiyor? İşte bütün sorun burada yatıyor. Sevdiğimiz dalda bir işyeri açıyoruz ama gelin görün ki işler iyi gitmiyor.
Veya en azından bir süre sonra işler bozuluyor (Tabi işlerini başarıyla yürütenlere sözümüz yok). Bunun sebebi ne olabilir dersiniz? Bir işe giriştiğimizde, kendimize bir hedef tayin etmişiz demektir. Hedefi gözden kaçırdığımızda ise işler bozulur. O zaman ortaya şu çıkıyor:
Kendimize tayin ettiğimiz hedef bizi harekete geçirecek ve arkasından koşturacak kadar enteresan değil. Belki de yapmaya başladığımız yeni işi başkalarının hatırı veya moda olduğu için yapıyoruz. Bu durumda başarı kendini tam manasıyla göstermez, çünkü kişi bu işe var gücüyle sarılmaz. Hedef tayin ederken bu ‘küçük’ nokta gözardı edilmemeli.
Yapmaya başladığımız iş üzerine ‘Ben bu işi seviyor muyum’ diye düşünmeliyiz.
Bir işe, ‘başarısız’ olacağım diye değil, ‘başarılı’ olacağım diye işe girişmeliyiz. ‘Ben bir işe giriştim ama bakalım sonu ne olacak’ şeklindeki bir düşünceyle bir işe başladık mı yenilgiyi baştan kabul ettik demektir. Bu durumun bilinçaltındaki görüntüsü şöyledir: Başladığı bir işten vazgeçen birinin bilinçaltına oynayan film değişmiştir. Çünkü bir insan bilinçaltında neleri bulunduruyorsa, nelerin hayalini görüyorsa, neleri düşünüyorsa, bu düşünceler ister iyi ister kötü olsun, yaşamında da onları gerçekleştirir. İşte bu durum insan için bir dönüm noktasıdır. Yaptığı işe karşılık bilinçaltında başka düşünceleri olan birinin, ya yaptığı işi, ya da bilinçaltındaki düşüncelerini değiştirmesi gerekir. Çünkü bilinçaltı başrolü oynar, yani tayin eder. Bilinçaltı şakaya gelmez bir mekanizmadır. O sizin düşüncelerinizi uygulamak zorundadır. Yapmak istediğiniz iş, öğrenmek istediğiniz meslek bilinçaltında devamlı taze kalmak, yerini korumak zorundadır. Hedefi gözden kaçırmamanın anlamı da budur.
Hüdai Ülker
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder