Etiketleme, genellemenin uç noktasıdır. "Hata yaptım" diyeceğimize, "ben başarısızım" deriz. Kendimize kötü isimler verdiğimizde, o kötü yönlerimizle bütünleşiriz. Başkaları bir hata yaparsa ya da bir davranışı bizi gererse, onları birer canavar gibi görmeye başlayabiliriz. Onları, hoşumuza gitmeyen davranışıyla bütünleştiririz.
Olumsuz düşünceleri yeterince zihninizde taşıdığınızda, "ben kaybetmeye mahkumum, hiç kimse tarafından sevilemem, hep benim suçum" gibi olumsuz inançlara sahip olmaya başlarsınız.
Belki işinizi kaybediyorsunuz, "ben yeterince başarılı değilim, bu benim kaderim" diye kendinizi suçluyorsunuz. Belki de istemediğiniz bir işte çalışıp, "şu aptal işte sonsuza kadar takılıp kalacağım" diyorsunuz. Gerçekte bizi karamsar ve mutsuz yapan, bizi felç eden yaşadıklarımız değil, bunları nasıl yorumladığımızdır.
Cengiz Erşahin - 'Kafesin İçerisindeki Hayat' kitabından
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder