Zorluklar

Zor olan belki de tam nişanlanacağın günün arifesinde, gece yarısından sonra azı dişinin, yanağını da şişirerek, zonklaya zonklaya ağrımaya başlamasıdır.
Belki de kayınvaliden pişirdiği için, hiç sevmediğin halde ıkına sıkına yemeye çalıştığın tavuk haşlamasıdır.
***

Parasızlık zor değil midir? Zordur zor...

Kime istersen sor. Belki ondan daha zoru, küçük bir kasabada öğretmenken, uzaktan sevdiğin kızın evlendiğini duymaktır.
Tek yapabileceğin şey, çıplak ampullü bekâr odasının yalnızlığında, masanın başına geçip şiirler yazmak ve hayatın akışına, elinden geldiğince ister istemez yeniden uymaktır.
***

İki gün önce aldığın ayakkabının yürürken ayağını vurmaya başlamasına katlanmak kolay değildir.
Kolay değildir yediğin hamsi tavasından sonra ülserin depreşir de, partinin ilçe kongresinde nutuk söylerken, midende birtakım kedi pençeleri sıcak katranlı paçavraları tırmalamaya kalkarsa...
Ya ortağın seni kazıklayıp, şirket borcunun hepsini üstüne yüklemişse ve elinden çıkarmak zorunda kalmışsan evi mevi, arabayı marabayı ve daha ne varsa...
Zor değil midir bunların tümünü göğüslemek?
***

Belki de en zoru küçücükken ilk kez okula gitmek... Kalk sabahın kör karanlığında... Giydirsin annen siyah önlüğünü, taksın beyaz yakanı, tut etsin eline çantanı...
Ve silsin acımasız bir elbeziyle, bastıra bastıra yüzünü...
Karanlık ve kalabalık bir sınıf... Sıram sıram sıralar...
Öğretmen öfkelenmiş:
- Susun, diye bağırır.
Çocuklardan kimi itişir kakışır, kimi küskün oturur, kimi de başını önüne eğmiş ağlar... Ve koridorlarda hızlı hızlı yürüyen, asık yüzlü adamlarla hanımlar...
Zordur ilk kez evden ayrılıp okula gitmek...
***

Belki buluğ çağı daha da zordur. İlk gençlik kapısından atılan ilk adımla, büyümekte olan kızın sivilceleri çıkar, sesi çatallaşıverir oğlanın...
Oflamalar puflamalar... Hiç neden yokken sertçe vurmak kapıları. Ders çalışırken dalıp dalıp gitmeler, uzun süre kapanıp kalmak odalara...
Ve bir türlü bitmeyen telefon konuşmaları...
Ne derseniz deyin, zordur buluğ çağları...
***

Zordur iş aramak da... Dayımın eski bir arkadaşı var Hamdi Bey, belediyede müdür... Ona benim iş aradığımı azıcık çıtlatmış da... Hamdi Bey:
- Gelsin bir görüşelim, demiş.
Hamdi Bey'e gittim, ama toplantıya girmişti...

Sonra tekrar gittim Hamdi Bey'e ama, o gün de odasına hiç gelmemişti...
Komşumuz Nuriye Hanım'ın kocası gümrük komisyoncusu...
El ayak işlerine bakacak bir genç arıyorlarmış, ancak fazla bir şey veremiyorlarmış..
Eniştemin kardeşi iki eczane sahibi...
- Sosyolojiyi bitireceğine, eczacılığı bitirseydin, bir kolayına bakardık, dedi...
Umut kuşlarını bir bir yemeye başlar, zaman denilen kedi...
***

Evlilikte geçimsizlik de zordur, pek zordur...
- Sana varacağıma kör bir dilenciye varsaydım, hiç değilse akşamları yanımda otururdu... İşin yoksa sabahlara kadar koca bekle...
- Boşuna sinirleniyorsun... Sana daha önceden de söyledim ya... Bu ay bütçe ayı... Bütün banka sabaha kadar çalışıyor...
- Haydi haydi başlama yine yalana, geçen ay da bütçe ayıydı, daha önceki ay da... Çocuk olmasa bir gün oturmam senle...
- Yahu ne halden anlamaz kadınsın be...
- Doğrusu helal olsun Gülbin'e... Kocası geç kaldı mı, bir güzel boynuzlatıyor herifi...
- Hey buraya bak, ağzından çıkanı kulağın duysun, anladın mı? Tepemi attırmaya başlıyorsun...
- Bir vurmaya kalk da bak ne yapıyorum, imdat diye bağırarak camı çerçeveyi aşağı indirmezsem, insan değilim...
Zordur zor evlilikte bitmeyen dırdır, bitmeyen geçimsizlik...
Bir anda cehenneme çevirir ortalığı, unutulan yoğurt, alınamamış terlik.
***

Boğazın üstündeki birinci köprüde, arabayla uçağa yetişmek için acele ederken, minibüsün bindirdiği tanker yanmaya başlayınca...
Ve köprü tıkanınca...
Çaresizliğin hırsıyla, binbir kıl testeresi oymaya başlar yüreği...
Çok zordur köprü üstünde takılıp kalakalmak, hem de tam uçağa binmek için giderken...
Böyle bir terslik olacaksa, önlem de alamazsın, mutlaka kaçırırsın uçağı; ister geç çık, ister erken...
***

Zordur dünyaya gelmek zor, ama söylemek gerekir ki, gitmek de kolay değil, o da zor...

Çetin Altan