Yaşamda Yitirdiğimiz Parçaları Bulmak

Yaşamımız boyunca, hatta çocukluğumuzdan itibaren kalıplar ile karşılaşıyoruz. “Yapma. Dokunma. Mantıklı ol. Yaramaz Çocuk.” Bunları birçoğumuz duymuşuzdur. Birçok hoca diyor ki, bu duyduğumuz olumsuz kalıplar, bu bizi küçülten düşünceler enerjimizi emiyor. Derinlere gömülmüş bizi bulmak için boşluklarını bizlerin dolduracağı bir dizi cümle var. Bunu yapmanızı yürekten öneriyorum:

1. En sevdiğim çocukluk oyuncağım ……..

2. En sevdiğim çocukluk oyunu ……..

3. Çocukken gördüğüm en güzel film …….

4. Sık yapmasam da zevk alarak yaptığım şey ……..

5. Sorumluluklarımı azaltabilseydim …….. yapardım.

6. Çok geç kalmış olmasaydım …….. yapardım.

7. En sevdiğim enstrüman ……..

8. Her ay kendi eğlenceme harcadığım para ……..

9. İçimdeki yaratıcıya karşı cömert davranacak olsaydım ona …….. alırdım.

10. Kendim için zaman ayırmak ……..

11. Korkarım ki eğer hayal kurmaya başlarsam ……..

12. Gizli gizli …….. okumaktan hoşlanıyorum.

13. Mükemmel bir çocukluk geçirseydim, büyüdüğümde …….. olurdum.

14. Çok çılgınca olmasa yazmak ya da …….. isterdim.


Boşlukları doldurun. Bunları bir kâğıda yazın. Size kendiniz hakkında unuttuğunuz neler söylüyor. Bu bilgilerden şu an’da gerçekleştirebilecekleriniz var mı? Gerçekleştirmeyi denemek ister misiniz?

Lütfen geride kalmış parçalarınız ile kucaklaşın.

Zeynep KOCASİNAN